Tips en trucs voor het kweken van een prachtige decoratieve bladplant in uw tuin
Ideaal in een haag, itita is een struik met originele bloei en blad.
De kenmerken van itea
- Type: bloeiende struik
- Hoogte: van 1 tot 2 m
- Bloemkleuren: Witte crème
- Gewenste tentoonstelling: zonnig, halfschaduw
- Grondsoort: humus, zandig
- Gebladerte: verouderd, aanhoudend
- onderhoud: Makkelijk te onderhouden
- ontsmetten: Neen
Oorsprong en bijzonderheden van itea
De naam "ita»Komt van het Grieks en betekent« wilg »vanwege zijn gelijkenis met de laatste. De itea is een struik die van Noord-Amerikaanse oorsprong is; de familie van het geslacht itéa heeft ongeveer tien soorten bladverliezende struiken en groenblijvende bomen. Sommige van deze variëteiten zijn inheems in gematigd of tropisch Azië.
Visueel is de plant gekarteld, gelakt blad, met roomwitte pluimen die in de zomer heerlijk geuren. In de herfst krijgen de bladeren een opvallende mahonierode kleur. De bladeren zijn afwisselend; hun bloemen zijn verenigd in clusters, met 5 zuiver witte bloembladen en 5 kelkblaadjes die persistent zijn op de capsules. Deze laatste bevatten 5 meeldraden, evenals een 2-cellige eierstok. Wat de vrucht betreft, deze is gemaakt van een capsule met 2 groeven die zwartachtige en taps toelopende zaden bevatten.
De soort wordt vaak verward met hulst, maar de bladeren zijn veel minder leerachtig. De bloei is bijzonder opmerkelijk, gepresenteerd in groene katjes van ongeveer 50 cm.
We waarderen de bloeiende takken omdat ze heel goed passen in een vaas, voor bloemstukken. De Amerikaanse soort biedt echter een minder indrukwekkend gezicht tijdens de bloei, met witte aartjes van rond de 6 cm in juli. De bladeren zijn ook afwisselend, kunnen getand zijn en vertonen in de herfst die karakteristieke prachtige mahonie paarse kleur. De val van de bladeren is erg laat, het komt alleen voor aan het begin van de winter. De struik heeft weinig licht nodig, hij kan goed gedijen in lichte, vochtige ondergroei.
Itita planten
Deze struik ondersteunt regio's met een mediterraan klimaat of aan de Atlantische kust. De grond mag niet te rijk zijn aan kalksteen; we zullen gemakkelijker planten in een massa heide. Hij kan zeker in de volle zon of halfschaduw geplant worden, het belangrijkste is om een koele temperatuur op de grond te behouden. De grond moet licht, zanderig en vochtig zijn (idealiter in een kreupelhout). De groenblijvende variëteit heeft vooral in de eerste levensjaren een koele, rijke en diepe grond nodig. Na verloop van tijd verdraagt deze itéa droogte beter omdat het een minder winterharde variëteit is.
De itea moet in de herfst worden geplant, in een vrij groot gat verlicht met turf, zand en potgrond (indien nodig). De groenblijvende variëteit doet het het beste op een beschutte plaats, vooral in gebieden met zeer strenge winters.
Onderhoud van het itea
Voor een gezonde cultuur, vermijd overvoeding van de grond, wat het uitzuigen van itéas zou vergemakkelijken (risico op invasie). De plant moet worden gemulleerd met dennennaalden of varens, die de grond koel houden. Qua snoei kan dit direct na de bloei, in het vroege najaar. Om koste wat kost te laat te snoeien, waardoor de bloei dreigt te worden onderdrukt. Te lange stelen kunnen worden verwijderd en de twijgen kunnen tot de helft worden ingekort.
Voor vermenigvuldig de itea, we kunnen het in de zomer knippen. Maar de soort heeft de neiging om te sukkelen, waardoor sukkels in de herfst kunnen worden genomen.
Ziekten en plagen van itea
Itita is een robuuste en resistente plant die in zijn natuurlijke omgeving geen specifieke vijanden heeft.
Encyclopedie van planten
- Tot
- B
- vs
- NS
- e
- F
- G
- H
- l
- J
- k
- de
- m
- niet
- O
- P
- Q
- R
- s
- t
- jij
- v
- met wie
- x
- ja
- z