rotan weeftechniek
Caning herwint nu een nieuw leven. Meubelontwerpers spelen met deze vlechttechniek die al lang uit de hedendaagse creatie is verwijderd.
Terug naar de roots
Het vakmanschap uit het verleden is een onuitputtelijke bron van creatie, voortdurend up-to-date gebracht door ontwerpers die nieuwe creativiteit overbrengen. Caning, een techniek voor het weven van rotan of andere natuurlijke vezels, vindt zijn oorsprong in Frankrijk in het midden van de 17e eeuw. Laten we onder de specialisten de Franse familie Drucker behouden, die al meer dan 100 jaar beroemd is omdat ze de meeste bars met rieten stoelen heeft uitgerust (www.drucker.fr). Ze bieden hun comfort aan de beroemde Parijse terrassen van de 'Deux Magots', de Closerie des Lilas of andere prestigieuze plaatsen …
Een meer actuele interpretatie
Relevanter dan ooit maakt caning een sterke comeback in de nieuwste meubelontwerpen. Dus enkele geweldige klassiekers zijn
opnieuw bekeken , zoals de beroemde gebogen houten stoel N°14 van Thonet (www.thonet.de) ook wel bekend als "bistro chair" die nu verkrijgbaar is in een offset versie met een knoop aan een van de 4 poten. Philippe Bestenheider, Zwitserse ontwerper (www.bestenheider.com) herziet caning, in een futuristische versie met de fauteuil Lui5 voor de redacteur Fratelli Boffi. Van zijn kant biedt de Franse ontwerper, object en mode, Stéphane Plassier, een eenpootsstoel, uniek, die zijn evenwicht vindt tegen een muur … Dan bevrijden anderen zich van het plantmateriaal om het motief van de cannage te exploiteren … Gedrukt op behang of bedlinnen met de Palmyre lijn van Olivier Desforges. Lee Walsh, Engelse ontwerper, (www.leewalsh.co.uk) wint de prijs voor durf met zijn metalen tafels die door middel van lasersnijden de grafische vorm van riet reproduceren. Een mooie knipoog naar dit
oude techniek . Een resultaat op het kruispunt van voorouderlijke invloeden en design…
