Hoe distel planten en kweken?

Tips en trucs om te genieten van de voordelen van mariadistel

De distel wordt zowel gecultiveerd om zijn decoratieve eigenschappen als om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Het is een bloeiende plant die geen onkruid is!

De kenmerken van distel

Type: bloem en bloeiende plant
Hoogte: van 0 tot 30 cm, van 30 tot 60 cm, van 60 tot 80 cm, van 80 cm tot 1 m, van 1 tot 2 m
Bloemkleuren: rood, paars
Fruitnaam: achene
Gewenste tentoonstelling: zonnig
vegetatie : jaarlijks of tweejaarlijks
Gebladerte : volhardend
Grondsoort: droog
ontsmetten: Neen
Rassen: mariadistel, Canadese distel, Alpine blauwe distel, tuindistel, Rolland distel

Oorsprong en eigenaardigheden van distel

de distel, of carduus defloratus, is een doornige en bloeiende plant behorend tot de asteraceae-familie. De distel wordt vaak als een onkruid beschouwd, maar hij kan heel goed zijn plaats vinden in tuinen of in bloembedden omdat hij sierkwaliteiten heeft. In het bijzonder de mariadistel, waarvan de grote glanzende bladeren omzoomd met gele doornen zijn versierd met een prachtig wit dessin!

De oorsprong van de distel is te vinden in het Middellandse-Zeegebied: een distelsoort zou inderdaad in Egypte zijn geïntroduceerd voordat hij zich naar het Westen verspreidde. In de oudheid schreven de Grieken en Romeinen geneeskrachtige eigenschappen toe aan distel, maar geloofden ook dat het boze geesten afweerde. De Canadese distel is ook het embleem van Schotland.

Noteren : de distel behoort tot dezelfde familie als de artisjok, geconsumeerd voor zijn ribben, waarvan de bloemen sterk lijken op die van de distel.

De verschillende soorten distels

Er zijn meer dan honderdverschillende soorten distels wereldwijd. De bekendste zijn:

Mariadistel,
Canadese distel of Schotse distel,
De blauwe distel van de Alpen,
De distel van de moestuinen,
En de Distel-Rolland.

Gebruik van distel

In de oudheid werd de mariadistel, van mediterrane oorsprong en spontaan groeiend langs bermen, huizen en in puin, door de Grieken gebruikt om gal- of leverziekten te behandelen; het werd in de middeleeuwen zelfs gebruikt om een middel tegen melancholie te maken.

In de 19e eeuw werd de gunstige effecten van distel Marie over gezondheid is uitgebreid en tegenwoordig is het aanwezig in alle apotheken, vooral in de vorm van capsules en / of kruidenthee. Inderdaad, vanwege zijn hemostatische, tonisch-vasculaire, vaso-constructieve en hepatische eigenschappen, behandelt het op bewonderenswaardige wijze alle ziekten die de lever en de galblaas aantasten.

Maar distel kan ook op andere gebieden worden gebruikt, zoals koken bijvoorbeeld! Inderdaad, de distelbladeren kan rauw of gekookt worden gegeten, hoewel het steeds minder wordt verzameld om te koken.De zaden van distel zijn ook erg populair bij vogels, vooral distelvinken.

Distel planten en verzorgen

Distel is een prachtige plant die tweejaarlijks of jaarlijks is. Ook al is het vrij gemakkelijk te vinden in de natuur, het is nog steeds mogelijk om mariadistelplanten te vinden in tuincentra of kwekers.

De distel cultuur Marie is relatief eenvoudig: de plant wordt vanaf februari gezaaid, is niet bang voor de kou (tot -15°C) en de bloemhoofdjes worden geoogst voordat ze opengaan. Zodra de plant begint te bloeien, oogst je de wortels. De zaden worden verzameld als ze droog zijn. Bloei vindt plaats in juni, juli, augustus en september.

Hoewel hij op arme, droge grond kan groeien, geeft de distel de voorkeur aan koele, stikstofrijke gronden.

Ziekten en plagen van distel

Zeer resistent, de distel is een plant die niet onderhevig is aan een ziekte of een bepaalde parasiet. Het kan echter voorkomen dat slakken en slakken zich willen tegoed doen aan zijn jonge bladeren (als ze nog niet van doorns zijn voorzien natuurlijk).