Gisteren ontdekte ik het gezicht van de kunstenaar David Hockney, maar toch een oude man, en ik realiseerde me dat ik in werkelijkheid de meeste hedendaagse kunstenaars niet fysiek kende. Keith Haring daarentegen is een heel bekend gezicht, ook al dateert zijn dood al meer dan tien jaar. Ik heb de indruk dat dit gezicht van een eeuwige puber mij mijn hele jeugd heeft gevolgd. Hij verhief straatkunst, democratiseerde hedendaagse kunst en stierf aan aids op 31-jarige leeftijd, toen zijn populariteit het hoogst was. Aan alle voorwaarden was voldaan om van hem een echte ster te maken. Net als Ben aarzelde deze kunstenaar niet om zijn werk toegankelijk te maken via tal van licenties en afgeleide producten. Wie heeft niet zijn Keith Haring-potlood of zijn Keith Haring-dagboek of zelfs zijn Keith Haring-gum gehad? Afgezien van de controverse over de "commercialisering" van een kunstenaar, moet worden erkend dat bijproducten op artistiek gebied bijdragen aan de verbreding van het getroffen publiek en de vereeuwiging van een werk. Vandaag zet Keith Haring (nou ja, hij niet meteen…) daarom zijn handtekening op twee limited edition Senseo: de Senseo Quadrante in rood-wit en het Senseo Viva Cafe in zwart-wit. Deze twee Philips-koffiezetapparaten zullen voor mensen van mijn leeftijd een gelegenheid zijn om de jaren 80 te herinneren en voor de jongsten om een grote artiest te ontdekken.

Philips, Senseo Viva Cafe Keith Haring, HD 7826/61 (ongeveer 100 €) en Senseo Quadrante Keith Haring, HD 7860/21 (ongeveer 100 €)