Kom gekleed in oude kleren.
Er was mij verteld dat lanceren zonder net en het aanbrengen van gewaxt beton riskant was. Dus besloot ik een eendaagse opleiding te volgen in deze delicate techniek, bij Matières par Marius Aurenti, in het 11e arrondissement van Parijs. Goed nam me, want, inderdaad, het is niet binnen het bereik van een neofiet.Voor mijn opleiding in gewaxt beton
Het bedrijf Marius Aurenti, bekend om al zijn materiële effecten, opende onlangs een showroom in de rue Trousseau, in het 11e arrondissement van Parijs, waar ook trainingen worden gegeven. Dus hier ben ik ingeschreven voor een training in gewaxt beton. Ik krijg het advies om in oude kleren te komen. Aarzel niet om ook een oude blouse met lange mouwen mee te nemen, geloof van een beginner!Mijn aankomst op de training
Kleine welkomstkoffie met onze lieve trainer, Emma, en de vier andere stagiaires. Ik leer dat er per opleiding niet meer dan vijf of zes cursisten zijn. Omdat de cursussen plaatsvinden in de kleine kelder van de showroom, is de ruimte beperkt. En de trainer heeft des te meer tijd om aan elke cursist te besteden, aangezien er niet veel zijn. Hier ben ik in het gezelschap van twee Bretonse schilders en decorateurs, een gepensioneerde klusjesman en een objectontwerper die een touwtje aan haar boog wil toevoegen. Nou, oké, ik ben minder manueel dan zij, maar ik ben gemotiveerd!De gewaxte beton training begint
Presentatie van de uitrusting, gereedschappen, steunen, materiaal… de opleiding begint met een theoretisch gedeelte. Gewaxt beton, bij Marius Aurenti "fijne gladde mortel" genoemd, wordt geoefend met het juiste gereedschap (12 cm Amerikaans mes, RVS pleister, mixer, emmer, maskeerpapier spons, doek, borstel, excenterschuurmachine, handschoenen, masker en zeildoek) en met de juiste gebaren. Emma laat ons ook zien hoe je cement met hars mengt, en in welke verhoudingen. Het is noodzakelijk om de doseringen tot op de letter te volgen om een materiaal met de juiste consistentie te verkrijgen. Nu is het aan ons.Aanbrengen van gewaxt beton op de muur
Elke leerling kiest zijn gewaxte betonkleur en mengt deze door elkaar. We maken slechts een kleine dosis, dus we mengen met de hand, vooral zonder klontjes achter te laten. Voor ons een bord aan de muur, dat we inlijsten met plakpapier. En hier gaan we! Het materiaal wordt uit de emmer gehaald met behulp van het Amerikaanse mes, dat op de roestvrijstalen troffel wordt geplaatst. Het materiaal wordt met een brede en zekere beweging op het bord geplaatst, tot een dikte van 1,5 mm. Het is verre van vanzelfsprekend. Beton maakt gaten. Ik probeer ze te vullen, maar dan scheur ik een deel af van wat ik net deed. Het valt op mijn spijkerbroek en mijn schoenen, die snel moeten worden schoongemaakt om te voorkomen dat ze blijvende vlekken krijgen. Emma komt tussenbeide en laat me het gebaar zien. Het is vervelend: het ziet er zo makkelijk uit als zij het doet! Als het materiaal eenmaal is aangebracht, moet het worden "geschoend", dat wil zeggen het gips strijken door stevig aan te drukken om de poriën zoveel mogelijk te blokkeren en een gewaxt uiterlijk te geven (vandaar de naam van de techniek). Meteen verandert het uiterlijk en ik vind het erg leuk. Ik solliciteer zelf maar ik ga niet snel. De twee schilders-decorateurs zijn al klaar met het bekleden van hun planken, ik ben amper halverwege.