Chlorose

Weet alles over deze ziekte!

Chlorosis, van het Griekse chloros, wat geelgroen betekent, is een fysiologische ziekte van planten die zich manifesteert door verkleuring van de bladeren, als gevolg van problemen bij de productie van chlorofyl, in verband met een tekort aan voedingsstoffen. Sommige soorten zijn gevoeliger voor chlorose, zoals rozen, wijnstokken, hortensia's, peren, aalbessen, citrusvruchten, enz.

Beschrijving van chlorose

Een geleidelijke verkleuring van de bladen van de jongere bladeren (lichtgroen tot geelachtig), terwijl de nerven vrij groen blijven, is het gebruikelijke teken van chlorose, als gevolg van ijzertekort, meestal in kalkhoudende gronden. Als daarentegen chlorose in eerste instantie de oudste bladeren betreft, kan het tekort verschillende oorzaken hebben: stikstof-, kalium- of magnesiumtekort… Na deze eerste symptomen drogen de bladeren tussen de nerven uit en worden dan necrotisch. Bij bladeren die bruin worden of vruchten die vervormd zijn, denkt men eerder aan een fosfortekort.

Mechanisme van chlorose

Het is bekend dat planten essentiële voedingsstoffen uit de aarde halen (stikstof, fosfor en kalium), evenals sporenelementen (ijzer, boor, zink, magnesium), allemaal noodzakelijk voor groei en vruchtvorming. Als een van deze stoffen in de bodem ontbreekt of om verschillende redenen niet door de plant kan worden opgenomen, kan de fotosynthese, het mechanisme van de chlorofylproductie, niet worden voltooid, waardoor de plant niet normaal kan groeien.

Identificeer de oorzaak

De juiste reflex is om te proberen de oorzaak van de chlorose te identificeren, waarbij onbedoelde toevoeging van kunstmest wordt vermeden. U moet weten dat het, om u niet te vergissen, zeer nuttig is om de grond te laten analyseren in een gespecialiseerd laboratorium of om bepaalde relatief betrouwbare commerciële kits te gebruiken. Het spreekt voor zich dat onderzoek door specialisten u een completere inventaris van het substraat (pH, korrelgrootte, nutriëntensnelheid, enz.) zal geven en u tegelijkertijd een goed en nauwkeurig advies zal geven om de prestaties van uw bodem te verbeteren .

Oorzaken van chlorose

Een echt tekort resulteert bijvoorbeeld in de volledige afwezigheid van de voedingsstof in de bodem. Of het element is aanwezig, maar de assimilatie ervan wordt geremd door de aanwezigheid van een ander. Zo maakt de actieve kalksteen het ijzer minder oplosbaar en moeilijker te assimileren. De pH van de grond is mogelijk niet geschikt voor de plant. Of de bodem wordt onvoldoende gedraineerd en verliest zijn capaciteit om voedingsstoffen op te slaan of verhindert de opname ervan door de wortels, die zelf beschadigd kunnen raken en hun functie niet meer goed kunnen uitoefenen. Uit al deze overwegingen blijkt duidelijk dat elke behandeling gemotiveerd moet worden.

Voorbeelden van behandeling voor chlorose

Bij ijzer(III)chlorose, gekoppeld aan te kalkrijke grond, dient men erop toe te zien de pH van de grond te verlagen door een goede bodemsanering en te behandelen door bijvoorbeeld ijzerchelaten toe te voegen. Gebruik gedroogd bloed of een meststof met langzame afgif.webpte om het gebrek aan stikstof te compenseren. Het fosfortekort kan worden gecompenseerd door een mengsel van visgraatmeel, verspreid aan de voet van de gecultiveerde plant. Het magnesiumsulfaat dat op de bladeren wordt gespoten, kan het magnesiumtekort compenseren.

Tips voor het voorkomen van "" chlorose

Een voorkennis van de bodem zal veel valkuilen vermijden en zal de keuze van planten bepalen. Voor de teelt van wijnstokken, of van bepaalde fruitbomen, zullen we er ook voor zorgen dat de onderstam verenigbaar is met de aard van de bodem. Als algemene regel geldt dat, aangezien het moeilijk is om alle specifieke gevallen te beschouwen, verarming van de bodem moet worden voorkomen door elk jaar mest toe te voegen om een goed bemestingsniveau te behouden. Door C. Schutz Croué