Ik heb al deze ruimtes op papier kunnen dromen en mijn plannen door de jaren heen kunnen realiseren
Het park van het Château de Bois-Guilbert bezit dit element van mysterie en het onverwachte dat elk van zijn bezoekers betovert. Een slimme mix van sculpturen en natuur, dit grote beboste gebied van 7 hectare is volledig ingericht door zijn eigenaar Jean-Marc de Pas, die zijn creativiteit ten dienste heeft gesteld van deze oude verlaten weide. In de loop der jaren zijn de weilanden omgetoverd tot een prachtige landschapstuin, waarbij elk perceel vegetatie zich ontvouwt rond een gebeeldhouwd werk. We hadden het genoegen Jean-Marc de Pas te ontmoeten, tuinier overdag en beeldhouwer 's nachts, die zijn buitengewone carrière als landschapskunstenaar onthulde.Vertel ons over de geschiedenis van het park Bois-Guilbert …
Het kasteel waaromheen het park zich uitstrekt, is sinds 1620 eigendom van mijn familie. Het werd gekocht door mijn voorvader Pierre Le Pesant de Boisguilbert, een erkend econoom in de tijd van Lodewijk XIV wiens werk nog steeds wordt bestudeerd. De aangrenzende tuin had verschillende levens voordat hij werd omgevormd tot een paardenweide door mijn vader, die een van de pioniers was van ponyclubs in Frankrijk. Ik erfde het landgoed zelf in 1983 op 21-jarige leeftijd. Van meet af aan wilde ik de gezinswoning vervangen in een prachtige groene omgeving: daarom ben ik al heel vroeg begonnen met de restauratie van het park, terwijl ik tegelijkertijd een kunststudie volgde.
Hoe ben je tot dit titanenwerk gekomen?
Mijn familie had niet veel financiële middelen. Het was dan ook alleen, zonder enige hulp van buitenaf dat ik de eerste transformaties ondernam. Ik zette een kleine kwekerij op om mijn eigen plantages te verbouwen, terwijl ik nadacht over de inrichting van het park op lange termijn. Er was geen beplantingsplan voor dit gebied, dus alles moest van A tot Z worden ontworpen met een frisse en creatieve uitstraling! Omdat ik geen opleiding in botanie had, vertrouwde ik op mijn kennis van architectuur en meubelmakerij om de plattegronden van het park uit de vrije hand te tekenen en de verschillende soorten bomen te kiezen. Het was belangrijk voor mij om de traditie van Franse tuinen te respecteren, met behoud van een zekere vrijheid van plantenexpressie. Uiteindelijk heb ik van al deze ruimtes op papier kunnen dromen en mijn plannen door de jaren heen kunnen uitvoeren.
Waarom heb je ervoor gekozen om sculpturen in je tuin te integreren?
Beeldhouwen is mijn tweede natuur, een passie die ik sinds mijn puberteit heb ontwikkeld! Tijdens mijn 15 jaar kunststudie, parallel aan de landschapsarchitectuur van tuinen, heb ik veel nagedacht over de symboliek van de natuur en hoe kunst en vegetatie met elkaar te verzoenen. Mijn werken, maar ook die van andere beeldhouwers, zijn tijdens de herstructurering geïntegreerd in de verschillende percelen die de tuin vormen. Elk van hen onderhoudt een nauwe relatie met de aarde en de natuur: er is een tuin gewijd aan de kosmos, een andere gewijd aan de aardgodin Gaia, een klooster van de vier seizoenen, de tuin van de vijf continenten … Niets n 'was willekeurig gedaan en we hebben veel diepgaand werk verzet om bezoekers kennis te laten maken met de wereld van de hedendaagse beeldhouwkunst die nog onterecht onbekend is bij het grote publiek.
Een biënnale voor beeldhouwkunst, een eerbetoon aan een overleden kunstenaar, presenteert momenteel veel werken van hedendaagse beeldhouwers: Meer info op www.lejardindessculptures.com