Bekijk het redactieadvies!
De vlier is herkenbaar aan zijn mooie witte bloemen en zijn eetbare zwarte bessen. Gemakkelijk te onderhouden, weinig verzorging nodig, de gewone ouderling heeft geen geheimen meer voor u!
De kenmerken van de gewone vlierbes
- Type: bloeiende boom
- Hoogte : tot 10m
- Bloemkleur: wit, roze
- Gewenste tentoonstelling: zonnig
- Grondsoort: goed doorlatend, humus, kalksteen
- Gebladerte: verlopen
- ontsmettingsmiddel: Neen
Oorsprong en kenmerken van de gewone vlierbes
gewone vlierbes is een boom van de familie Caprifoliaceae, afkomstig uit de bossen van Europa. Deze bladverliezende boom is herkenbaar aan zijn grote witte bloemen in parasols, met zeer fijne bloembladen, die dan zeer kleine zwarte bessen geven. Deze bloemen verschijnen in de vroege zomer.
De vlierbes is een robuuste struik die uitstekend geschikt is voor plaatsing in de tuin, in bloemperken of in natuurlijke hagen.
Er zijn ongeveer tien soorten in gewone vlierbes, allemaal uit Europa. Vlierbes wordt vaak gekweekt voor voedsel, vooral in Zwitserland of Quebec, waar het veel wordt geconsumeerd. Vlierbes wordt sinds de oudheid ook medicinaal gebruikt. Vooral als ze vers zijn, hebben de bloemen laxerende, diuretische en decongestieve eigenschappen. Droog, ze zijn te vinden in de behandeling tegen griep of verkoudheid.
Vliermest kan door tuinders worden gebruikt om bepaalde parasitaire insecten, zoals bladluizen, te bestrijden.
Aanplant van gewone vlierbes
gewone vlierbes wordt over het algemeen in de herfst geplant, door stekken, om een bloei te krijgen in de maanden mei en juni. Hij waardeert vooral rijke en koele bodems. De gewone vlier is gebaat bij een vrij snelle groei, als hij in humushoudende grond wordt geplant.
Het wordt aanbevolen om hem in de zon of op een halfschaduwrijke plaats te planten.
Onderhoud en teelt van gewone vlierbessen
gewone vlierbes weinig onderhoud, gewoon een eenvoudige snoei direct na de vruchtvorming in de vroege herfst. Deze boom vereist een goed doorlatende en redelijk kalkrijke grond, evenals een sterke blootstelling aan de zon, om zijn maximale grootte te bereiken, die tot zeven meter kan oplopen.
Vermenigvuldiging gebeurt door stekken in de herfst of door zaaien in het voorjaar, maar alleen als de zaden zijn blootgesteld aan verschillende winterse weersomstandigheden. Jaarlijks snoeien is niet noodzakelijk. Het volstaat om het dode hout, indien aanwezig, eenvoudig te verwijderen. Als u echter besluit om het te snoeien, zorg er dan voor dat u dit in februari of maart doet, voordat de vegetatie hervat.
Gewone vlierbessen oogsten
vlierbloesem en de vruchten van de gewone vlierbes kan worden geoogst, voor medicinaal en voedselgebruik.
De bloemen worden geoogst in mei en juni. Als je ze niet meteen consumeert, kun je ze na de oogst nog een jaar bewaren door ze goed te drogen.
Vlierbessen zijn vaak eind september en in oktober erg rijp. Pluk ze in hele trossen en zaai ze om de vlierbessen te oogsten. Je kunt ze daarna invriezen om ze met name om te toveren tot jam, drankjes, enz…
Ziekten en plagen van gewone vlierbessen
gewone vlierbes is winterhard, vaak onaangetast door ziekten of plagen. De reden ? De cellen van zijn epidermis zijn zeer gif.webptig voor insecten.
Wel kunnen we de aanwezigheid van bladluizen waarnemen. Deze maken deel uit van een soort die specifiek is voor vlierbessen. Het is dan zaak ze zo snel mogelijk uit te roeien, omdat ze bloemen en takken aantasten.
vlierbes kan worden aangetast door echte meeldauw of koraalziekte. De laatste kan worden behandeld met Bordeaux-mengsel.
Vlierbes in de keuken
Als de vruchten gif.webptig zijn als ze rauw zijn, zijn ze, eenmaal gekookt, heerlijk in taarten, sorbets of zelfs jam. Hun toxiciteit kan spijsverteringsstoornissen veroorzaken. Quebecers en inwoners van Scandinavische landen gebruiken vaak vlierbessen bij het koken.
Encyclopedie van planten
- Tot
- B
- vs
- NS
- e
- F
- G
- H
- l
- J
- k
- de
- m
- niet
- O
- P
- Q
- R
- s
- t
- jij
- v
- met wie
- x
- ja
- z