Tips en trucs voor het oogsten van een typisch mediterrane plant
Rozemarijn is een aromatische plant die ideaal is om snel een balkon, een terras of zelfs een tuin te versieren!
De kenmerken van rozemarijn
- Type: aromatische en officinale plant
- Hoogte: van 30 tot 60 cm, van 60 tot 80 cm, van 80 cm tot 1 m, van 1 tot 2 m, van 2 tot 5 m
- Bloemkleuren: blauw, wit, roze
- Gewenste tentoonstelling: zonnig
- vegetatie: vaste plant
- Gebladerte: volhardend
- Grondsoort: droog, slecht
- ontsmetten: Neen
- Rassen: Capri, Pointe du Raz, Corsicaans blauw…
Oorsprong en bijzonderheden van rozemarijn
Specerij kruid, de rozemarijn is een aromatische plant eetbaar uit de lamiaceae-familie. Inheems in de Middellandse Zee, groeit het in het wild in deze regio. Deze honingplant heeft zeer lange en dunne groenblijvende bladeren, zeer donkergroen van boven en bleekwit van onderen, bekend als zeer aromatisch.
Rozemarijn (Rosmarinus officinalis) produceert mooie kleine blauwe bloemen, soms vervagend naar wit of roze. Rozemarijn, een geneeskrachtig kruid, wordt voornamelijk gekweekt voor gebruik bij het koken, om vlees op smaak te brengen of om sauzen op smaak te brengen. Er zijn bijna veertig soorten.
Rozemarijn is een aromatische plant die je net zo goed in de volle grond (in een moestuin, rotstuin, tuin, perk, border of in bodembedekker) als in een pot (op terras of balkon bijvoorbeeld).
Culinair gebruik van rozemarijn
De takjes rozemarijn Vers zijn ze het lekkerst, maar ze kunnen ook gedroogd bewaard worden. Rozemarijn is de ster van de barbecue en wordt vaak gebruikt om grills op smaak te brengen, of het nu vlees of vis is. Het voegt ook smaak toe (pas op dat je het niet overdrijft) aan groenten wanneer ze in het kookwater worden gedompeld. De onvergelijkbare smaak gaat niet zo goed samen met vlees en vis, aangezien rozemarijn zelfs in bepaalde desserts kan worden gebruikt …
Zeer honingzoet, rozemarijn maakt deel uit van de samenstelling van een goed geurende honing.
Rozemarijn eigenschappen
Dat wat ook wel "kruid met kronen", "marineroos", "bouquet-de-la-Vierge" of "rozemarijn van troubadours" wordt genoemd, is zeer rijk aan etherische olie, rozemarijnzuur en flavonoïden. De deugden van rozemarijn zijn al sinds de oudheid bekend, er werden inderdaad takken gevonden in Egyptische graven. Tonic en stimulerend, het werd ooit gegeven als een weg terug naar herstellenden. De bladeren en bloemen worden gebruikt als aftreksel tegen hoest, spijsverteringsstoornissen en reuma.
Rozemarijn heeft ook antiseptische en desinfecterende eigenschappen en helpt jicht te bestrijden.
Rozemarijnteelt
Rozemarijn wordt meestal in de lente of de herfst geplant, afhankelijk van de gekozen vorm. In de warmere streken kan de struik wel zestig centimeter tot twee meter hoog worden. In uithoeken van de wereld waar de winter streng is, wordt rozemarijn in potten gekweekt, zodat het binnen kan worden gebracht zodra het koude weer aanbreekt.
De bloei begint in januari of februari en eindigt meestal in april-mei. Het is mogelijk om rozemarijn te oogsten vanaf het tweede groeijaar en het hele jaar door, om het vers of zelfs gedroogd te consumeren.
Rozemarijn planten
Qua standplaats, om te bloeien, stelt rozemarijn niet veel eisen: arme, zure of kalkrijke grond kan het passen, zolang het maar voldoende gedraineerd is (vochtigheid is een van de ergste vijanden van de rozemarijn) en zonnig (een zuidelijke ligging zal wees perfect).
Noteren : Om het aroma van rozemarijn zo krachtig mogelijk te laten zijn, mag u geen kunstmest in de grond doen die uw plant ontvangt.
Rozemarijnziekten en parasieten
Rozemarijn is een redelijk winterharde en ziekteresistente plant, maar kan vatbaar zijn voor aanvallen door bladkevers, een parasiet die kan worden uitgeroeid met afkooksels van paardestaart.
Encyclopedie van planten
- Tot
- B
- vs
- NS
- e
- F
- G
- H
- l
- J
- k
- de
- m
- niet
- O
- P
- Q
- R
- s
- t
- jij
- v
- met wie
- x
- ja
- z