Fusarium verwelkingsziekte

Weet alles over deze ziekte!

Fusariumverwelking is een algemene term die in feite een groep schimmelziekten aanduidt die worden veroorzaakt door een grote verscheidenheid aan schimmels van het geslacht Fusarium. Deze naam is direct gerelateerd aan de spilvorm, fusus in het Latijn, van de sporen van deze micro-organismen. De ziekte van de betrokken planten vertoont een variabele ernst naargelang de soort.

Noties van Fusarium-biologie

Fusarium zijn schimmels met gepartitioneerd mycelium, waarvan zeer weinig geslachtsvormen bekend zijn. Ze behoren tot de familie van de Tuberculariaceae, die wordt gekenmerkt door de vorming van conidioforen (sporenproducerend orgaan) in compacte clusters die "kussentjes" worden genoemd, waar de conidia (aseksuele sporen) een poederachtig, vaak rozeachtig uiterlijk krijgen. Deze schimmels leven als saprofyten in de bodem of als parasieten op planten en zijn de oorzaak van ziekten die fusariosen worden genoemd. De aard van elke Fusarium-verwelkingsziekte is nauw verwant aan de Fusarium-soort. Er kunnen drie hoofdtypen worden beschreven.

Fusarium verwelking van wortels en kroon

Het is de meest voorkomende Fusarium-verwelkingsziekte. Dit type fusarium kan, zodra de zaden opkomen, tot uiting komen in merkbare tekorten of het snel verdwijnen van jonge zaailingen (demping). In een verder gevorderd stadium zorgt de verzwakking van de kroon ervoor dat de plant gaat vastzitten (op de grond vallen). De schadelijke werking van de schimmel wordt ook uitgeoefend op de wortels en knollen, vooral bij hoge luchtvochtigheid en temperaturen onder de 10 ° C. De getroffen persoon vertoont eerst vergeling en sterft vervolgens min of meer langzaam weg, wat tot de dood kan leiden. De Fusarium-soorten die verantwoordelijk zijn voor deze nek- en wortelziekte zijn nogal polyfaag, dat wil zeggen dat ze waarschijnlijk verschillende planten in de buurt parasiteren, wat nogal karakteristieke brandpunten van vernietiging in gewassen veroorzaakt. Een bekend en zeer specifiek voorbeeld van deze Fusarium-verwelking is vermeldenswaard, dat van de droogrot van de aardappel. De knol mummificeert en wordt vaak erg hard tijdens de oogst en dit gaat door tijdens de bewaring. De planten die door dit type fusarium worden aangetast, verwijzen ook naar veldbonen, erwten, voedergrassen, asperges en selderij.

Vasculaire fusarium verwelkingsziekte

In dit geval dringt de ziekteverwekker de xyleemvaten binnen (weefsel dat water en voedingsstoffen vervoert, ruw sap) en blokkeert snel de stroom van voedingsstoffen. De planten verdorren en sterven plotseling. De wortels en kroon zijn vaak necrotisch. Deze vasculaire fusariose wordt aangeduid met de expressieve term tracheomycose. De gewraakte schimmel, Fusarium oxysporum genaamd, manifesteert zich uit specifieke variëteiten voor elk type plant. Een goed voorbeeld van vasculaire fusariumverwelking is de fusariumverwelking van palmbossen of "Bayoud", die aanzienlijke schade aanricht in Marokko. Een proces van dezelfde aard, door vaatafsluiting, betreft vlas, meloen, cyclamen met natuurlijk economische gevolgen.

Fusarium verwelking van luchtorganen

Andere Fusarium-soorten zijn verantwoordelijk voor laesies op de bovengrondse delen van bepaalde planten, waardoor takken uitdrogen of afsterven, met afsterven tot gevolg. De ziekte verspreidt zich soms naar fruit. Houtachtige planten worden aangetast door dit type fusarium, zoals frambozen, bessen, kweeperen en zelfs populieren. Ten slotte is het belangrijk om te wijzen op "Fusarium-hoofdziekte", een graanziekte die wordt veroorzaakt door F. roseum of F. nivale en wordt uitgedrukt door bruine tot zwarte vlekken op de bladeren, scheden of stengels. Aan het nog groene oor drogen aartjes uit en in de oksels van de bloemdelen zitten kleine, donzige roze klontjes. Deze oorziekte wordt nauwlettend in de gaten gehouden vanwege de aanwezigheid van mycotoxinen in besmette granen, stoffen die zeer gif.webptig zijn voor de mens.

Preventie en bestrijding van Fusarium verwelking

De meeste schimmels van het geslacht Fusarium blijven ongeveer tien jaar in plantenresten of in de bodem, in de vorm van chlamydosporen, de conserveringsorganen van de parasiet. De behandeling van Fusarium-verwelking blijkt bijna onmogelijk … Als de ziekte uitbreekt, moeten we snel vechten en de getroffen individuen ter plaatse vernietigen, door zich op te trekken en volledig te verbranden, om de verspreiding te stoppen. Het is daarom essentieel om de profylactische maatregelen te respecteren. Gebruik zaden en knollen die preventief zijn behandeld met een fungicide. Kies resistente rassen en zorg voor de sanitaire kwaliteit van de planten. Oefen een lange vruchtwisseling (minimaal 6 jaar). Versterkte netheid van kassen of opslagruimtes en het gebruik van gedesinfecteerde apparatuur zijn essentieel. Bodemdrainage kan nodig zijn. Sommige graangewassen moeten aan het begin van de bloei preventief worden behandeld (tegen Fusarium-bacterievuur). Voor intensieve tuinbouwproductie is het soms nodig om de grond te ontsmetten, hetzij door verwarming, hetzij door chemicaliën te sproeien. We hebben zelfs hydrocultuur (zonder substraat) ontwikkeld om deze problemen van bodemverontreiniging te vereenvoudigen. Door Claire Schutz Croué