Ik bracht al mijn jeugd door op enkele kilometers van de Belgische grens. Elke zaterdagavond kwamen mijn ouders en hun vrienden samen in Veurne (Veurne in het Vlaams) om bier en friet te proeven. Het ritueel was onveranderlijk: terwijl de kinderen friet gingen bestellen in het frituurhuis, gingen de ouders in het café zitten om de plaats te behouden en de drankjes te nemen. Daar kon je de patat van het frituurhuis naar het café brengen, het was geweldig. Als ik je dit stukje leven vertel, is dat omdat je begrijpt in welke mate ik een speciale relatie heb met de friet. Het zou mijn Proust madeleine zijn, plus de olie. Als grote fan van frites heb ik altijd geweigerd om een friteuse in huis te hebben, omdat de frites, indien gemaakt volgens de regels van de kunst, geen gemakkelijke taak is. In België wordt rundvet gebruikt in frituurolie. Er zijn twee oliebaden die moeten worden gerespecteerd, met twee verschillende temperaturen, één om te koken en de andere voor knapperigheid. Al deze regels maken de bereiding van friet behoorlijk complex, om nog maar te zwijgen van het ongemak van de geur en het omgaan met gevaarlijke elementen. Voor mij was het altijd heel gemakkelijk om mijn slakom terug te brengen naar de frietkraam om te worden gevuld. Dat is natuurlijk wat ik deed toen ik daar was. Vandaag in Lyon is het friethuis een verre herinnering. Ik heb echter niet toegegeven aan de oproep van de friteuse, om de hierboven genoemde redenen. Ik ga nog steeds liever zonder frietjes dan thuis tegenvallende frietjes te eten. En als ik het echt wil dan eet ik het buiten, zodat de bakproblemen in ieder geval niet de mijne zijn. Inmiddels is het alweer een paar jaar geleden dat olievrije friteuses hun intrede deden met twee modellen: de Actifry van Seb en de [nieuws: 735265 Airfryer van Philips]. Ik kreeg de kans om dat laatste te testen en ik was erg benieuwd wat het resultaat zou kunnen zijn, want we lazen alles en het tegenovergestelde over deze manier van friet bakken.
Diepvriesfriet vs. verse frites
Ik begon met de eenvoudigste test met diepvriesfrietjes en deed een eerste observatie toen ik boodschappen ging doen. Diepvriesfrietjes voor frituurpannen hebben de neiging om te verdwijnen lijkt mij. Ik ging naar verschillende supermarkten voordat ik terugviel op een merk dat gespecialiseerd is in diepvriesproducten om ze te kunnen krijgen. Tegelijkertijd winnen ovenfrietjes terrein. Het is waar dat ik onder mijn vrienden geen friteuse ken die is uitgerust met een friteuse, terwijl voorheen een huishouden zijn friteuse had, en niet noodzakelijkerwijs elektrisch. Diepvriesfrietjes bij de hand, dus ik begon aan mijn eerste test en het resultaat was… ovenfrietjes! Ik vond ze te droog, een beetje melig en vooral te snel afgekoeld. Voor de huisgemaakte friet heb ik twee formaten getest: de klassiekers en de lucifers. Het meest bevredigende resultaat werd behaald met de luciferfrietjes, want die bleken het meest krokant te zijn. Klassieke zelfgemaakte frieten verslaan ook zonder twijfel bevroren friet, maar ze hadden ook de neiging om te snel af te koelen.
Doe wat olie, maar welke?
Wanneer deze friteuses reclame maken voor olievrije friet, betekent dit echt "met bijna geen olie". Omdat de diepvriesfrietjes al voorgegaard zijn, zijn ze al geweekt in olie, dus er is geen noodzaak om meer toe te voegen. Voor zelfgemaakte frites daarentegen zul je je aardappelen nog moeten mengen met een beetje olie. In de gebruiksaanwijzing van de Airfryer staat in het recept voor huisgemaakte frites dat je je rauwe frites moet mengen met een 1/2 theelepel olijfolie. Oh ! Ketterij! Het zou zijn alsof je een ratatouille alleen met boter maakt! Dus koos ik voor druivenpitolie, wat nog steeds geen wondermiddel is maar wel een olie die ik neutraler vind dan olijfolie. Nadat ik op het net had gezocht, realiseerde ik me dat frituurolie een heilig gewetensgeval was: voor bijvoorbeeld druivenpitolie geloven sommigen dat het boven 180 ° C schadelijk wordt, terwijl het voor anderen de perfecte frituurolie is. Voor olijfolie is het een beetje hetzelfde gedoe. Resultaat: we zijn een beetje de weg kwijt!
Frietjes maar niet alleen…
Naast friet kun je ook allerlei gefrituurde producten bereiden. Dus ik heb de bevroren vissticks getest: het resultaat was niet overtuigend omdat de sticks zacht werden en het was zelfs erg moeilijk voor mij om ze uit de tank te halen zonder ze te breken. Ik heb toen geprobeerd de garnaalkroketten te reproduceren zoals in België: het is een mengsel van zeer dikke bechamel en grijze garnaal die vervolgens wordt gepaneerd met bloem, eiwit en paneermeel. Ik vond de smaak maar helaas, niet de knapperigheid. Nog verrassender is dat je de Airfryer ook kunt gebruiken voor het maken van gerechten zoals gratin dauphinois of desserts zoals een brownie. Zoals ik al [nieuws: 735265 eerder uitgelegd] had toen hij gelanceerd werd, maakt de Airfryer gebruik van een heteluchtcirculatiesysteem. Het is dus heel goed mogelijk om hem als mini-oven te gebruiken. Tijdens mijn tests met de gratin dauphinois en de brownie waren de resultaten vrij positief, maar u moet weten dat de tank vrij smal is en dat deze slechts een vorm met een diameter van 15 cm accepteert, d.w.z. verhoudingen van 1 of 2 personen.
Technische aspecten
In het begin best verwarrend, de Airfryer heeft geen aan/uit knop omdat hij start met de timer. Als de tijd eenmaal is geselecteerd, licht deze daarom op, maar pas op dat u geen fout maakt met de tijd, want de timer laat u niet terugdraaien. Dus als je tien minuten hebt geselecteerd terwijl je er vijf wilt, is de enige manier om de machine te stoppen de stekker uit het stopcontact te halen. Bij het inschakelen branden twee LED's, de ene groen en de andere rood. Als het apparaat de juiste temperatuur heeft bereikt, gaat het rode lampje uit. De temperaturen worden aangepast met behulp van een draaiknop die zich boven het apparaat bevindt van 120 tot 200 ° C. Tijdens bedrijf geeft het apparaat een continue ventilator af. Dit is niet verlammend, maar je moet het weten. Het verwijderbare deel met de tank bevindt zich in het onderste deel van het apparaat. Om er bij te komen, hoeft u alleen maar aan de hendel te trekken. Ik zou extra veiligheid op prijs hebben gesteld omdat het verwijderbare deel heel gemakkelijk te verwijderen is en het kind het daarom zonder problemen kan trekken met het risico zich te verbranden als de friteuse aan staat. Om de tank van het verwijderbare deel te scheiden, moet u daarentegen op een knop drukken zoals u op de foto's kunt zien. Deze keer is de operatie ingewikkelder, vooral omdat de contouren van het verwijderbare onderdeel heet zijn. Ik had soms wat moeite om de kom uit het verwijderbare deel te halen en ik verbrandde zelfs het plastic deel van de friteuse een beetje. Aan de onderhoudskant winnen olievrije friteuses zonder meer de medaille voor het gemak. Ten eerste omdat we ons geen zorgen hoeven te maken over de oliebaden die (de) alle charme van de friteuse maken, maar ook omdat het verwijderbare deel en de kom vaatwasmachinebestendig zijn.
Vonnis
Ten slotte is de AirFryer een vreemd apparaat, een hybride tussen friteuse en mini-oven. Hoezeer ik er ook niet van overtuigd ben dat het ooit de traditionele friteuse kan onttronen qua smaak, aangezien we mogelijkheden voorzien voor de verdere ontwikkeling ervan (het valt nog te bezien welke). Het andere nadeel is dat het veel ruimte in beslag neemt terwijl de tank zelf klein is. Gezien het succes van dit type toestel weet ik zeker dat de komende jaren veel verrassingen voor ons in petto zullen hebben. En ik heb nog steeds geen antwoord gevonden op deze vraag: maar waarom wil je frietjes maken zonder olie?
