Gedeelde tuinen creëren sociale banden.
Gemeenschappelijke tuinen in de stad of aan de rand van de stad worden steeds populairder bij stadsbewoners die behoefte hebben aan natuur. Laurence Baudelet, hoofd van de vereniging Graine de Jardin, legt uit hoe je een gemeenschappelijke tuin aansluit of aanmaakt.
Wat is het verschil tussen gedeelde tuinen en volkstuinen of volkstuinen?
De doelen zijn verschillend. Gemeenschappelijke tuinen maken het tot een erezaak om met het grootste respect voor het milieu te tuinieren. Dit zijn lokale tuinen, die al dan niet voor voedsel worden gebruikt. De grootte van de percelen is daar kleiner omdat de tuinen vaak in de stad liggen. Er is geen recept voor wat er mag worden geplant, in tegenstelling tot volkstuinen. Daarnaast hebben gemeenschappelijke tuinen een sociaal-culturele dimensie van nabijheid. Zodra de deur open is, zijn ze toegankelijk voor niet-leden. We organiseren soms evenementen die openstaan voor alle doelgroepen: buurtmaaltijden, koor enz.
Hoe toetreden tot een gemeenschappelijke tuin?
Het is het beste om naar een tuin te gaan waar we graag tuinmannen ontmoeten en met ze praten. Dan kunt u zich aanmelden om mee te doen. Het is heel goed mogelijk om lid te worden zonder te willen tuinieren, er gewoon heen te lopen of deel te nemen aan de organisatie van evenementen. Het schept een sociale band.
Liggen de percelen altijd individueel in een gemeenschappelijke tuin?
Nee, de percelen zijn individueel of collectief. In collectieve gemeenschappelijke tuinen worden plantages vaak georganiseerd door thematische subgroepen: komkommerachtigen, aromatische kruiden, enz. Met collectieve percelen kunt u een groep tuiniers integreren, zelfs als u geen kennis van tuinieren heeft of weinig tijd heeft om regelmatig te tuinieren. Daarnaast zorgt het voor ontmoetingen tussen mensen.
Hoe maak je zelf een gezamenlijke tuin aan?
In het algemeen vinden de bewoners die geïnteresseerd zijn in het idee van een gemeenschappelijke tuin een vrije grond, die kan toebehoren aan een individu (het is dan noodzakelijk zijn toestemming), aan de gemeente, aan een sociale verhuurder of andere. De bewoners richten een vereniging op en ontmoeten de gekozen ambtenaar van hun gemeente die verantwoordelijk is voor groene ruimten om hem over hun project te vertellen. Als het project wordt geaccepteerd en de investeringskosten zijn opgenomen in de stadsbegroting, duurt het ongeveer een jaar om erover te praten in de districtsraad, toekomstige tuinders te werven en de landinrichtingswerkzaamheden uit te voeren.
Hoe zit het met de exploitatiekosten?
De kosten van het runnen van een gemeenschappelijke tuin zijn laag. Een aansprakelijkheidsverzekering kost minder dan € 100. De aanschaf van gereedschap, zaden en tijdschriften wordt gedekt door de contributie. Voor waterkosten en de organisatie van evenementen is het mogelijk om subsidies aan te vragen bij de gemeente.
Hoe zijn gemeenschappelijke tuinen georganiseerd in Frankrijk?
Er is een landelijk netwerk, met lokale en regionale correspondenten, zoals Graine de Jardin in Ile-de-France, Vert le Jardin in Bretagne, Passe Jardins in Rhône-Alpes… Deze correspondenten kunnen u informeren, adviseren en zelfs begeleiden. ontmoeting met gekozen functionarissen. Om meer te weten : www.jardins-partages.org “Gemeenschappelijke tuinen: utopie, ecologie, praktisch advies”, door Laurence Baudelet, Frédérique Basset, Alice Le Roy. Edities Terre Vivante.