Deco eigen risico
De film die werd gepresenteerd tijdens de opening van het 66e Filmfestival van Cannes is hem! De speelfilm The Magnificent Gatsby volgt daarmee Australië en Moulin Rouge op in de sage van Baz Luhrmann-films. Net als bij eerdere werken van de regisseur, zijn zijn decors en kostuums minstens zo belangrijk als het verhaal dat wordt verteld. Een echte theatralisering van overdaad aan het begin van de 20e eeuw, grandioze plekken, het bruisen van de Roaring Twenties, tegen een achtergrond van jazz. Decodering in een paar belangrijke punten.
Uitbundigheid
Enorme trappen, kathedraalplafonds, oversized ramen, XXL-kroonluchters, lijstwerk aan de muren, gigantische vazen, adembenemende gordijnen, Art Deco-meubels en gedempte lichten: de trailer zet de toon en verblindt ons. Kortom, de Amerikaanse droom van de jaren twintig. Althans, die van Jay Gatsby, de hoofdpersoon van de film, die van feest naar feest rent. Het had een sprankelende setting nodig, waar de kleur van zilver en de wereldse tijdgeest alomtegenwoordig waren om het te verwelkomen. Eén ding is zeker, deze vermenigvuldiging van weelderige decors, gedramatiseerd in de stijl van een rockopera, dompelt ons onder in de wereld van het uitbundige personage belichaamd door Leonardo Dicaprio… En laat ons niet onverschillig!
Een dandy geest
Na overdaad, de dandy-stijl. Want hier is immers het cliché van de dandy van de jaren twintig, verloren in een wereld van jazz en officieel verboden alcohol, alomtegenwoordig. Natuurlijk, wie dandy zegt, zegt prachtige kostuums, hoeden, aanbidding van mooie decoratieve objecten, maar niet alleen! Bij de vrouwen zien we een overdaad aan veren, gouden en zilveren pailletten, franjes en kant die zich uitnodigen in het decor. Uitbundigheid gaat hand in hand met elegantie en verfijning, zowel in de setting als in de stijl van de personages.
