Interview met Noémie Vialard, auteur van het boek Le Jardin spontané

Inhoudsopgave:

Anonim

Ik heb het idee van uitwisselingen tussen tuiniers, vrienden of tussen buren altijd leuk gevonden

Steeds meer Fransen zijn gepassioneerd door semi-wilde tuinen, gevormd volgens de seizoenen en natuurlijke zaailingen. Omdat ze door de menselijke hand heel weinig gestructureerd zijn, hebben ze die ondefinieerbare charme van ongetemde landschappen waar Noémie Vialard zo van houdt. Deze geadopteerde Breton, voormalig kweker en gepassioneerd door tuinieren, heeft zojuist een boek gepubliceerd dat gewijd is aan spontane tuinen. Door dit boek geeft ze ons een mooie les in plantkunde, waardoor we de natuur met de neus op de grond kunnen verkennen om een onvermoed facet van onze tuin te ontdekken. Begrijpen hoe planten rondzwerven, ze in de tuin zien leven, ze weten te herkennen vanaf de eerste bladeren, ze thuis verwelkomen… Dit is het grote avontuur waarvoor Noémie Vialard ons uitnodigt. Deco.fr ontmoette deze ongewone tuinman, even sprankelend als gepassioneerd.

Hoe is het idee voor een boek over spontane tuinen ontstaan?

Wilde tuinen, bevolkt met zwervende bloemen die er heel natuurlijk zijn gekomen, hebben mijn voorkeur boven klassieke tuinen. Na het volledig opnieuw ontwerpen van mijn eigen tuin in Bretagne, die in de loop der jaren een grote ruimte is geworden die bijna uitsluitend door de natuur is georganiseerd, nam ik de tijd om de planten op te lijsten en te fotograferen waaruit het bestond. In dit boek dat mij bijzonder na aan het hart ligt, vertel ik mijn eigen avontuur, maar ook mijn opvatting van de tuin door de planten die daar bloeien in detail te beschrijven. Er is natuurlijk advies over het onderhouden en verfraaien van uw tuin, maar ook getuigenissen van andere hoveniers die vertellen over hun eigen ervaring. Ik noem ook zo'n zestig min of meer bekende planten die ik twee jaar lang heb gefotografeerd! Ik heb het geluk dat ik carte blanche heb gehad qua inhoud en vorm, daarom lijkt dit boek erg op mij …

Wat is jouw opvatting over tuinieren?

Naar mijn mening is de tuin een plek die groeit zonder chemische behandeling, onderhouden door alle kleine fauna die zich amuseert te midden van een overvloed aan planten, half geordend, half ongeordend. Planten doen wat ze willen… of bijna! Wat betreft het tuinieren zelf, ik zie het als een activiteit om te delen: ik heb het idee van uitwisselingen tussen tuiniers, vrienden of tussen buren altijd leuk gevonden. Veel natuurliefhebbers hebben mij ook enorm geholpen bij de realisatie van de "spontane tuin"!

Welk advies zou je geven aan mensen die hun eigen spontane tuin willen aanleggen?

Eerst en vooral is het een kwestie van het oog openen! Dit is voor mij het sleutelwoord, zelfs vóór het tuinieren. Want achter elk klein scheutje gaat vaak een onvermoede schat schuil, die velen verscheuren zonder hem te hebben zien groeien. Weet hoe je wilde bloemen accepteert en zorg ervoor dat elke plant harmonieus kan samenleven met zijn buurman. Zoals ik vaak zeg, moet je ondersteboven leren tuinieren: laat de planten eerst groeien, trek dan de te invasieve planten eruit en niet andersom. Ten slotte raad ik alle tuiniers ten zeerste aan om een kleine kwekerij in huis te hebben, ook al is deze beperkt tot enkele vierkante meters. Planten en zaden die "overtollig" zijn, worden daar opgeslagen, om ze aan te bieden of te ruilen wanneer de gelegenheid zich voordoet. De spontane tuin, Noémie Vialard bij Editions Delachaux & Niestlé 19,90 euro

Bekijk onze video: zorg voor een rozenstruik

Alle video's over tuinieren